Οι θαλάσσιοι πάγοι και οι πυρκαγιές μπορεί να είναι περισσότερο αλληλένδετες από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Οι θαλάσσιοι πάγοι και οι πυρκαγιές μπορεί να είναι περισσότερο αλληλένδετες από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα στο Science Advances.
Ερευνώντας τις διαφορές μεταξύ των κλιματικών μοντέλων, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπόλντερ και το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικών Ερευνών (NCAR) διαπίστωσαν ότι η αιθάλη και άλλη καμένη βιομάζα από πυρκαγιές εδώ στο Κολοράντο και αλλού στο Βόρειο Ημισφαίριο μπορεί τελικά να φτάσουν στην Αρκτική. Μόλις φτάσει εκεί, μπορεί να επηρεάσει το πόσο - ή πόσο λίγο - επιμένει ο θαλάσσιος πάγος ανά πάσα στιγμή.
Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές επιδράσεις στα κλιματικά πρότυπα του υπόλοιπου πλανήτη, ενισχύοντας έναν βρόχο ανάδρασης μεταξύ των δύο συστημάτων με τρόπο που δεν έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν.
"Αυτή η έρευνα διαπίστωσε ότι τα σωματίδια που εκπέμπονται από πυρκαγιές σε περιοχές όπου ζουν άνθρωποι μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν αυτό που συμβαίνει στην Αρκτική χιλιάδες μίλια μακριά", δήλωσε η Patricia DeRepentigny (PhDAtmos'21), επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και μεταδιδακτορική συνεργάτης στο NCAR.
"Μερικές φορές η Αρκτική μπορεί να θεωρηθεί ως αυτή η περιοχή για την οποία δεν θα έπρεπε να νοιαζόμαστε επειδή είναι τόσο μακριά από εκεί που ζούμε ... αλλά το γεγονός ότι υπάρχει αυτό το πήγαινε-έλα με τις πυρκαγιές που συμβαίνουν εδώ μπορεί να επηρεάσει τον θαλάσσιο πάγο και η μείωση του θαλάσσιου πάγου μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες πυρκαγιές εδώ, μας συνδέει λίγο περισσότερο με την Αρκτική".
Τα κλιματικά μοντέλα, τα οποία είναι προσομοιώσεις του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν διάφορα μέρη του κλίματος, χρησιμοποιούνται από καιρό από τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση μελλοντικών πολιτικών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Καθώς η επιστήμη έχει γίνει πιο προηγμένη, το ίδιο έχουν κάνει και αυτά τα μοντέλα, αποκτώντας μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και δυνατότητες.
Ωστόσο, ο DeRepentigny και οι συνεργάτες του παρατήρησαν ότι σε ένα πρόσφατο μοντέλο, το κοινοτικό μοντέλο του συστήματος της Γης έκδοση 2 (CESM2) που βασίζεται στο NCAR, παρατηρήθηκε μια δραστική επιτάχυνση της απώλειας των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής προς το τέλος του 20ού αιώνα, η οποία δεν παρατηρήθηκε στα προηγούμενα μοντέλα. Αποφάσισαν λοιπόν να κατανοήσουν το γιατί.
Αυτό που διαπίστωσαν κατά τη σύγκριση των forcings (οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορεί να επηρεαστεί ένα κλιματικό μοντέλο, όπως οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ή μεθανίου ή η ηλιακή ακτινοβολία) μεταξύ της νέας και της προηγούμενης γενιάς κλιματικών μοντέλων ήταν ότι οι εκπομπές από την καύση βιομάζας είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στην απώλεια των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής όταν προσομοιώθηκαν.
Όταν έψαξαν βαθύτερα γιατί αυτές οι εκπομπές καύσης βιομάζας είχαν τόσο μεγάλη σημασία, διαπίστωσαν ότι η κύρια διαφορά οφείλεται στις μη γραμμικές επιδράσεις στα σύννεφα που μπορεί να προκύψουν όταν τα αερολύματα, μικρά σωματίδια ή σταγονίδια υγρών, που απελευθερώνονται από τις πυρκαγιές αλληλεπιδρούν με τα νέφη της Αρκτικής. Όταν απελευθερώνονται πολλά αερολύματα κατά τη διάρκεια ενός έτους με μεγάλη πυρκαγιά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα και πιο πυκνά σύννεφα, ενώ τα σύννεφα αυτά είναι πιο αραιά σε έτη με μικρότερη πυρκαγιά - επιτρέποντας σε περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία να περάσει και να λιώσει περισσότερους πάγους.
Προηγούμενες έρευνες είχαν ήδη δείξει ότι όταν λιώνουν οι θαλάσσιοι πάγοι, οι μεγάλες πυρκαγιές εξαπλώνονται περισσότερο στις δυτικές ΗΠΑ. Δείχνοντας ότι ο καπνός από τις πυρκαγιές μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των πάγων, η νέα αυτή έρευνα υποδηλώνει ότι αυτή η μεταβλητότητα μπορεί να δημιουργεί μεγαλύτερο βρόχο ανάδρασης από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
"Όταν σκεφτόμαστε για το κλίμα, τα πάντα είναι πραγματικά αλληλένδετα, και αυτό είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού", δήλωσε η Alexandra Jahn, συγγραφέας αυτής της εργασίας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στις ατμοσφαιρικές και ωκεάνιες επιστήμες και στο Ινστιτούτο Αρκτικής και Αλπικής Έρευνας (INSTAAR) στο CU Boulder. "Όταν σκεφτόμαστε τις κλιματικές διεργασίες, πρόκειται πραγματικά για ένα παγκόσμιο πρόβλημα και δεν μπορούμε να το μελετήσουμε με απομονωμένο τρόπο. Πρέπει πραγματικά πάντα να εξετάζουμε την παγκόσμια εικόνα για να κατανοήσουμε όλες αυτές τις διαφορετικές αλληλεπιδράσεις".
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτή η έρευνα ήταν συγκεκριμένη για ένα συγκεκριμένο μοντέλο, πράγμα που σημαίνει ότι εξέτασε μόνο ένα συγκεκριμένο κλιματικό μοντέλο, αλλά ότι τα πειράματά τους παρέχουν ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για μελλοντική έρευνα. Αυτό περιλαμβάνει ενδεχομένως τον εντοπισμό των επιπτώσεων συγκεκριμένων πυρκαγιών, παρά των πυρκαγιών σε γενικές γραμμές, και τη λεπτομερή ρύθμιση των μοντέλων έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν προσομοιώσεις όπου το ίδιο το μοντέλο μπορεί να δημιουργήσει τις πυρκαγιές- έτσι, αν προβλέπεται ότι θα υπάρξει ένα ξηρό έτος, το μοντέλο θα μπορούσε στη συνέχεια να προσομοιώσει περισσότερες πυρκαγιές, οι οποίες με τη σειρά τους θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις προβλέψεις για τη μελλοντική απώλεια θαλάσσιου πάγου.
"Ο στόχος που προσπαθούμε να πετύχουμε εδώ είναι αυτές οι προσομοιώσεις του κλίματος να είναι πιο αξιόπιστες και να μας δίνουν προβλέψεις που μπορούν στη συνέχεια να ενημερώσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις κοινωνικές επιλογές", δήλωσε ο DeRepentigny, προσθέτοντας ότι η μελέτη αυτή "μας βοηθά να πλησιάσουμε σε κάτι που μπορεί πραγματικά να μας βοηθήσει να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις ως κοινωνία".
Ημ/νία καταχώρησης: 28/7/2022
[GR] Greek
[EN] English